آوای خدا

همیشه نزدیکی های سال نو میلادی تو خیابون میزرای شیرازی غوغایی می شه. تمام کارت فروشی ها و اسباب بازی فروشی ها دکورشون رو تغییر می دن. فکر می کنم تنها جاییکه تو تهران می شه اثری از سال نو میلادی دید همین جاست. البته قبل از سال نو و تا چند روز بعدش هم دکوراشون بود ولی ما به خاطر آلودگی هوا از خونه بیرون نمی اومدیم تا بالاخره دیشب یعنی 8 ژانویه رفتیم تا از دکورهای زیبای مغازه ها عکس بگیریم. عشقمو وقتی می زاشتیم رو زمین می خواست بدو بدو کنه. یه ذوقی می کرد که نگو ببخشید مامانی کفشات یادمون رفت. آخه فکر نمی کردم یه دقیقه بمونی رو زمین بدویی. دوستت دارم عشقم سال نو میلادی رو هم به همه تبریک می گم. امید...

سلام عشقم چند روزی بیشتر به ساختن اولین سالگرد وبلاگت نمونده و من دارم دومین وبلاگ رو برات می سازم. روزیکه اولین وبلاگ رو ساختم : هدفم این بود که دانسته ها یم را با بقیه مامانها به اشتراک بزارم و از اونها مطالب مفید یاد بگیرم. هدفم این بود که بنویسم آزادانه و بدون محدودیت. کاغذهای این دفتر مجازی بهم اجازه می ده تا می تونم عریض و طویل بنویسم بدون اینکه نگران کمبود فضا باشم. هدفم این بود که دوستانم و اونهاییکه به خاطر مشغله زندگی وقت نداریم زیاد بهشون سر بزنیم تو رو ببینن و مثل ما از بزرگ شدنت لذت ببرن. هدفم این بود که دوستای خوب پیدا کنم. به بیشترشون رسیدم و اما به دلایلی مجبور به شروعی دوباره شدم. نمی دونستم ...