شروعی دوباره

سلام عشقم

چند روزی بیشتر به ساختن اولین سالگرد وبلاگت نمونده و من دارم دومین وبلاگ رو برات می سازم.

روزیکه اولین وبلاگ رو ساختم :

هدفم این بود که دانسته ها یم را با بقیه مامانها به اشتراک بزارم و از اونها مطالب مفید یاد بگیرم.

هدفم این بود که بنویسم آزادانه و بدون محدودیت. کاغذهای این دفتر مجازی بهم اجازه می ده تا می تونم عریض و طویل بنویسم بدون اینکه نگران کمبود فضا باشم.

هدفم این بود که دوستانم و اونهاییکه به خاطر مشغله زندگی وقت نداریم زیاد بهشون سر بزنیم تو رو ببینن و مثل ما از بزرگ شدنت لذت ببرن.

هدفم این بود که دوستای خوب پیدا کنم.

به بیشترشون رسیدم و اما به دلایلی مجبور به شروعی دوباره شدم.

نمی دونستم اینجا یه جورایی خلوتی مادرانه و پدرانه ماست که دسترسی همه بهش درست نیست.

بگذریم. می خوام دوباره شروع کنم. و اینبار برای خودم، برای تو، برای ما، برای با هم بودن، شاد بودن و شاد زندگی کردن

می خوام همیشه بدونی که عاشقانه دوستت دارم